-
1 ονειδος
- εος τό1) упрек, порицание, хулаὀνείδεα λέγειν, βάζειν, προφέρειν, μυθήσασθαι Hom. — осыпать упреками, поносить, бранить;
ὄ. ὀνειδίσαι εἴς τινα Soph. — бросить упрек кому-л.2) позор, бесчестие(ὄ. καὴ ψόγος, τὸ φιλάργυρον εἶναι ὄ. λέγεταί τε καὴ ἔστιν Plat.)
ὄ. ἔχειν Her. — подвергнуться бесчестию3) слава, честь(Θήβαις κάλλιστον ὄ. Eur.)